Autor: admin

Kluczowe mechanizmy Wikikracji W Wikikracji nie ma administratora i to powoduje, że władze mają wszyscy członkowie grupy a nie pojedyncze osoby. Władza w Wikikracji należy do wszystkich. Dostosowanie Wikikracji do potrzeb grupy Każda grupa może dostosować następujące elementy swojej instancji Wikikracji: Powiadomienia emailowe Wszyscy członkowie grupy są powiadamiani przez email o tych zdarzeniach: Wbudowany czat Oddolne grupy mają często problem z podjęciem decyzji o tym, którego komunikatora użyć. Dlatego Wikikracja zawiera w sobie czat – i to nie byle jaki.

Spółdzielczy model biznesowy nie tylko przenika szwajcarską gospodarkę, ale także tworzy korzenie jej polityki. Prawie wszyscy Szwajcarzy kupują artykuły spożywcze w spółdzielni. Wielu ma konto w banku spółdzielczym. Największy producent pasz dla zwierząt, największa firma zajmująca się współdzieleniem samochodów, a nawet część mediów publicznych w Szwajcarii są zorganizowane w formie spółdzielni. Tylko w Nowej Zelandii firmy spółdzielcze tworzą więcej miejsc pracy na 100 mieszkańców niż w Szwajcarii (dane z 2014 r.). Sam Migros zatrudnia prawie 100 000 pracowników: największy prywatny pracodawca w Szwajcarii produkuje

Status quo (łac.) – termin prawniczy oznaczający obecny, niezmieniony stan rzeczy. Brak możliwości zachowania Status Quo jest jedną z możliwych manipulacji podczas głosowania. Wyobraźmy sobie takie głosowanie: Czy chcesz żeby ucięto Ci:– rękę– nogę– wstrzymuję się od głosu Takie głosowanie nie daje możliwości zachowania obydwu kończyn. Twórca głosowania może w ten sposób wymusić decyzję – nawet jeśli większość się na nią nie zgadza. Zamiast tego głosowanie powinno być sformułowane tak: Czy chcesz żeby ucięto Ci:– rękę– nogę– żaden z powyższych Tutaj istnieje

Złudzenie ponadprzeciętności Szwajcarska demokracja Większość ludzi twierdzi, że ich zdolności są ponadprzeciętne. Większość ludzi twierdzi, że oni sami podejmowaliby mądre decyzje w referendach. Większość ludzi twierdzi, że umiejętności ich przyjaciół są ponadprzeciętne. Większość ludzi twierdzi, że ich przyjaciele oraz małe grupy podejmowały by dobre decyzje w referendach. 80% badanych osób twierdzi, że ludzie, których te osoby nie znają – źle radzi sobie z zadaniami typu prowadzenie samochodu, zarządzanie pieniędzmi, itd. Około 80% ludzi twierdzi, że szwajcarska demokracja nie sprawdzi się

80% ludzi ulega błędowi poznawczemu nazywanemu „złudzenie ponadprzeciętności”. Twierdzą oni, że demokracja jest zła, że potrzebni są przywódcy do kierowania ludźmi. Jeśli wierzysz, że większość ludzi jest dobra i mądra, jeśli wierzysz że demokracja bezpośrednia jest dla nas dobrym rozwiązaniem to należysz do 20% wybrańców. To właśnie Ty powinieneś założyć grupę w twoim mieście. To Ty powinieneś być liderem i koordynatorem. To, że nie czujesz potrzeby kierowania ludźmi szczególnie predysponuje Cię do tej roli. Jest nas tak niewielu, że w

Oddolnie = od każdej pojedynczej osoby, przez kilkuosobową grupę, i dalej przez większą grupę aż do grupy obejmującej wszystkich. Odgórnie = począwszy od instytucji zarządzającej wszystkimi, przez mniejsze grupy, aż do pojedynczej osoby. Subsydiarność = każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły. Skoro już stanowimy grupę, która chce się rządzić na zasadach demokracji bezpośredniej to pominę scenariusz w którym rządzą

1. Tak jak Ty – uważam, że ludzi promujących demokrację bezpośrednią zniechęca brak zainteresowania czy wręcz wrogość ze strony obywateli. To spostrzeżenie to dobry początek, by zdać sobie sprawę, że pomimo przytłaczających dowodów na to, że db działa, większość jest jej przeciwna. To, co jest naprawdę zaskakujące, to fakt, że to nie rząd jest największym przeciwnikiem – to obywatele są najbardziej przeciwni db. Kiedy już pogodzimy się z tą świadomością, czas na krok 2. 2. Dlaczego ludzie myślą, że demokracja bezpośrednia

Kiedy szef partii dostaje się do parlamentu to uzyskuje bardzo konkretne korzyści. Dostaje:– władzę nad członkami swojej partii co pozwala mu tworzyć przepisy – dostaje dostęp do TV dzięki czemu może przekonywać miliony ludzi do swoich racji – dostaje bardzo konkretne pieniądze na życie oraz na realizację własnych celów takich jak kampania wyborcza czy zjednywanie sobie sojuszników Z takim wyposażeniem polityk nie potrzebuje już obywateli – jest w stanie sam sobie poradzić zarówno w trakcie kadencji jak i przy następnych